ŻYCIE W RELACJI Z BOGIEM I CZŁOWIEKIEM
Człowiek jest stworzony na obraz i podobieństwo Boga, a więc zawsze jest relacją z Nim i z drugim człowiekiem. To stąd czerpiemy wiedzę i poczucie, kim w ogóle jesteśmy, jacy jesteśmy. Dla naszego rozumienia relacji z Bogiem i człowiekiem fundamentalne jest usprawiedliwienie. Bóg przygotował tę relację przez Chrystusa, żeby nie tylko nas usprawiedliwić, ale żeby to usprawiedliwienie stało się usynowieniem. Kiedy człowiek spotyka się z Bogiem, wchodzi z Nim w relację, to nie zamyka się i nie myśli wyłącznie o sobie, ale włącza swoją nędzę, słabość w tę relację. Wtedy zostaje uzdrowiony, usprawiedliwiony i dzieje się dużo, dużo więcej. W tajemnicy Eucharystii Chrystus przychodzi do nas i dokonuje się nie tylko usprawiedliwienie, ale zjednoczenie i usynowienie.
.
JESTEM DZIECKIEM BOGA!
„Wspominając ofiarujemy”. Ofiarujemy Jezusa Ojcu. Jak to jest możliwe, że mogę składać taką ofiarę, że jestem tak zjednoczony z Jezusem, że Ojciec przyjmuje tę ofiarę, tak jakby to była moja własna ofiara? Inaczej mówiąc, jak to jest możliwe, że jestem dzieckiem Boga? Co to znaczy być synem, córką Boga Ojca? Bycie dzieckiem Boga jest dla człowieka nową tożsamością. Cała Pascha aż do zmartwychwstania to jest moment, kiedy Ojciec rodzi nas przez swojego Syna. W bólu i agonii swojego Syna i w trudnym do wyobrażenia wewnętrznym bólu Boga-Ojca, w bólu miłości, Ojciec rodzi każdego z nas jako swoje własne dziecko. Każdy, kto zostaje ochrzczony, czyli zanurzony w tę tajemnicę, jest dzieckiem Boga. Tak jak Bóstwo i Człowieczeństwo w Jezusie jest nierozerwalne, tak nierozerwalne jest moje i twoje przymierze z Bogiem i to przez to jesteśmy Jego dziećmi. Powinniśmy głębiej otworzyć się na tajemnicę powtórnych narodzin, która cały czas aktualizuje w Eucharystii i wciąż przypomina, że Jezus Chrystus łączy się w niej z nami, abyśmy byli z Nim jedno. Nie ma już rozróżnienia między mną a Nim, Nim a mną. Mimo, że jestem grzesznym człowiekiem, to jednak jestem dzieckiem Boga Ojca! Przez chrzest jesteśmy tak zjednoczeni z Chrystusem, że możemy powiedzieć Bogu Ojcu: Ofiaruję Ci siebie, ale też: Ofiaruję Ci Jezusa, bo przychodzę do Ciebie w Nim i z Nim. To jest olbrzymie pragnienie Jezusa i pragnienie Ojca, żeby każdy z nas w to uwierzył i w pełni wykorzystał tę wielką łaskę.